na jedynkach na męską wyprawę. Była już męska wyprawa na Harpagan (pożyczona dwójka szklak), była Pliszka (składane jedynki), byłą Parsęta (dwójka składak) ale jeszcze nie było polietylenowych jedynek. No… stało się! Zamierzeniem tego wypadu było, żeby wyznaczyć sobie cel bardzo trudny do osiągnięcia i go zrealizować. Proste? No właśnie!

--------------------

* - niepotrzebne skreślić

Sobota, 2.06.2007, Biała – Czernica, Trzmielewo – Przyrzecze, ok. 25 km
Śniadanie zjedliśmy w towarzystwie młodzieży gimnazjalnej siedząc na środku boiska sportowego, podziwiając dokonania sportowe ów młodzieży. Widok komiczny. Szczególnie ruchy panien zmuszonych do grania w palanta w sobotę o 9:00 rano… Jedziemy do Lędyczka, gdzie zostawiamy auto Cypisa w gospodarstwie zaraz przy moście i razem jedziemy do Trzmielewa (nieopodal Białego Boru). Startujemy z jez. Bielsko. Na początek mamy kilka minut na zapoznanie się z zapakowanymi kajakami i ich reakcjami na spokojnej wodzie i oczywiście na inauguracyjne piwko na wodzie. Pogoda może niezbyt piękna, ale da płynięcia akurat, ciepło, ale nie gorąco i nie pada!

Zaraz za ujściem jeziora spiętrzenie i małą przenoska. Dalej rzeczka wąska, spokojna, dziewicza. Powalone małe drzewka, krzaki, wszystko do pokonania, tym bardziej, że na polietylenowych jedynkach! Wkrótce rzeka spowalnia i staje się wielkim trzcinowiskiem. Nie wiadomo dokąd płynąć, bo trudno zauważyć jakikolwiek ruch wody. Po walce jednak udaje się nam jakoś ten odcinek pokonać, w końcu to spływ twardzieli! Po wypłynięciu z trzcin rzeka ma charakter wąskiego jeziorka, po bokach łąki i lasy. Powoli rzeka zwęża się i spokojnie płynie na odcinku Radzewo – Bielica wśród łąk i lasów. Woda bardzo czysta, przejrzysta, dno piaszczyste. Mnóstwo dużych żółtych kwiatów na brzegach. Pięknie. Na drodze jeden głupi mostek, który obnosimy.

Za Bielicą rzeka zmienia swój charakter. Wpływa do puszczy. Pojawiają się już duże zwalone drzewa, jednak wszystko do przepłynięcia. Las piękny, rzeka też! Po drodze spływamy po zastawce i przepływamy przez centrum wycinki lasu. Na zakończenie pięknego odcinka, przy wpłynięciu do Międzyborza, mamy dodatkową przeszkodę, idioci przy wyrębie lasu nawrzucali gałęzi do rzeki, a teraz my musimy to pokonać. W Międzyborzu przerwa na piwko. Zostawiamy kajaki na brzegu, Cypis jednak zapobiegliwie w kokpicie swojego kajaka pozostawia policyjną kamizelkę asekuracyjną, popijając piwko mamy niezły ubaw obserwując lokalną dzieciarnię najpierw kręcącą się koło kajaków a następnie po odkryciu do kogo ten kajak należy, jak dyskretnie zaczęli się zmywać, a następnie, gdy nas namierzyli przy sklepie, jak zaczęli nas obserwować z zainteresowaniem. Tak jak w kinie! Dochodzi 17:00 czas ruszać.

Przed nami kolejny piękny, leśny odcinek rzeki Białej, aż do ujścia do Czernicy, postanawiamy szukać tu miejsca na nocleg, jednak ujście jest zarośnięte i trochę podmokłe. Wpływamy na Czernicę. Rzeka zmienia charakter, z wody krystalicznie czystej, przejrzystej na wodę o lekkim rdzawym zabarwieniu, brzegi były suche, tu stały się podmokłe i muliste, wcześniej wąska, tu co raz szersza. W jednym miejscu 4 zwalone drzewa na różnej wysokości zagradzają nam przepłynięcie, a dodatkowo pęcherze po piwku w Międzyborzu dają znać o sobie, łączymy przyjemne z pożytecznym i w sumie jest to jedyne naturalne miejsce (poza głupią kładką), gdzie obnosimy przeszkodę. Postanawiamy, że płyniemy do 19:00 no i tak się staje, przy Przyrzeczu znajdujemy bardzo ładne miejsce po prawej stronie, wokół podmokłe łąki a tu kawałek sosnowego lasku na lekkim pagórku. Namiot, ognisko, drewna mamy pod dostatkiem, napoje, opowieści! Na wszelki wypadek zostawiamy służbową kamizelkę na drzewie, na wypadek nocnych odwiedzin.

Niedziela, 3.06.2007, Czernica – Gwda, Przyrzecze – Lędyczek, ok. 40 km
Pobudka, pogoda podobnie jak wczoraj, czyli akurat do płynięcia. O 10:00 już na wodzie. Najpierw mijamy pozostałości starego dworku / pałacyku *, po kilku minutach dopływamy do zastawki, gdzie niestety jest konieczność obnoszenia. Trudno! Jednak idzie nam to szybko i dalej płyniemy. Rzeka staje się co raz szersza, przeszkody dalej są, jest pięknie, płyniemy wzdłuż drogi, którą wczoraj jechaliśmy na start. Bardzo fajny, spokojny odcinek wśród łąk i lasów. Na 14:00 dopływamy do Czarnego, gdzie robimy przenoskę w centrum miasta, a następnie kupujemy pizzę na obiad. Po krótkiej przerwie płyniemy dalej. Wpływamy na najpiękniejszy odcinak Czernicy ( i można nawet i całego spływu), piękny, gęsty las, skarpy, przeszkody, pięknie! Są to tereny poligonu wojskowego, stąd dziewiczy charakter rzeki i brzegów. Bardzo polecam wszystkim kajakarzom ten odcinek rzeki! Przed samym dopływem go Gwdy mostek, zwężenie i dosyć trudne miejsce ze względu na liczne drzewa i inne syfy naniesione przez Czernicę i teraz zaklinowane na przewężeniu rzeki. Dodatkowy fetor od dzika!

Dopływamy do Gwdy i to już nasza trzecia rzeka na tym spływie. Znowu zupełnie inny charakter. Woda zupełnie ciemna, rzeka bardzo szeroka. Na początkowym odcinku jeszcze szybko płynie, ale powoli zwalnia. Pierwsza przenoska na elektrowni przy Węgorzewie, miejsce nam znane, bo w 2000 tu spaliśmy i tu żegnaliśmy się z Torstenami i tu Olo wzniecił wielki fire… Następnie kolejny odcinek znów najpierw rzeki płynącej, potem stojącej do elektrowni w Łomczewku. Widać zmiany na lepsze, szczególnie na przenoskach przy elektrowniach. Za Łomczewkiem ostatni odcinek Gwdy, liczne bystrza, rzeka tu przyspiesza i na 18:00 lądujemy w Lędyczku.

Robimy 65 km w 2 dni po rzece trudnej technicznie, bardzo zróżnicowanej z licznymi przeszkodami. Do tego płyniemy z bagażami. Jesteśmy z siebie dumni! Twardziele!

Na koniec logistyka samochodowa i… do domu! Kolejny bardzo udany spływ. Co za rok?